“Το συναίσθημα δεν είναι πάντα καλό, είναι μια φυλακή. Σ’ αγαπώ αλλά με βλάπτεις, που θα πάει η βαλίτσα;”.
«Σπουδαία δεν θέλω να είμαι για κανέναν. Κάνω τον κόσμο να γελάει χρόνια στο θέατρο κι αυτό με κάνει αγαπητή αλλά δεν είναι σπουδαίο μόνο με την ιδιότητα της ηθοποιού. Είναι σπουδαίο να επιλέξουμε να έχουμε το γέλιο και το χιούμορ στη ζωή μας», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.
«Ο έρωτας είναι σημαντικός για εμένα αλλά ο έρωτας με το παιδί σου… δεν υπάρχει τίποτα μπροστά σε αυτόν. Στα προσωπικά μου ήμουν άτυχη. Έτσι θέλω να το ονομάσω. Έπεσα σε λαμόγια, απατεώνες, ψέμα. Και επειδή είχα κάνει δύο… ντοκτορά στο ψέμα, άφησα να δω μέχρι που μπορεί να ξεφτιλιστεί ένας άνθρωπος», εξομολογείται στη συνέχεια η Χρύσα Ρώπα με περισσή ειλικρίνεια.
«Κανένας ρόλος δεν με βοήθησε. Ο καθένας μόνος του θεραπεύεται, πρέπει να βρεις το φάρμακο μόνος σου. Βρήκα το φάρμακο, προσπαθώ να μην είμαι τόσο αυστηρή με εμένα, αυτήν την αυτοεξάρτηση, την προτάσσω πάντα. Θέλω να κοιμάμαι καλά το βράδυ, να βλέπω στα μάτια τους ανθρώπους», παραδέχεται η ηθοποιός στη Σίσσυ Χρηστίδου.
«Γελάω πάντα με το δράμα μου, αυτό από πίσω κρύβει μια πορεία, ότι κάπως τα έχεις κάνει τα πράγματα. Λες «εγώ αυτό το ύφασμα είμαι, σας αρέσει καλώς, δεν σας αρέσει, πάλι καλώς». […] Το ψέμα δεν μπορώ να το συγχωρήσω. Γυρίζω σελίδα στη ζωή μου χθες, όταν αυτό δεν έχει συνέπειες σε άλλους. […] Το συναίσθημα δεν είναι πάντα καλό, είναι μια φυλακή. Σ’ αγαπώ αλλά με βλάπτεις, που θα πάει η βαλίτσα; Επομένως είτε με τη βοήθεια του γιατρού ή από μόνος σου, στερεύει αυτό το δεν πειράζει. Πειράζει», καταλήγει η Χρύσα Ρώπα.

